Mijn inspiratiekast #3

IN DE REEKS ‘MIJN INSPIRATIEKAST’ DEEL IK BOEKEN, SERIES EN PODCASTS DIE MIJ INSPIREERDEN.

Boeken

Zelfzorg is het begin van alles - nina mouton

Ik moet eerlijk bekennen, ik begon aan dit boek met een erg skeptische mindset (sorry, Nina!). Ik betwijfelde dat een boek over zelfzorg me iets zou brengen, waarschijnlijk uit een bezorgdheid dat ik het te egocentrisch zou vinden en dat het te veel zou aanvoelen als een quickfix die op lange termijn niet zoveel in beweging zou zetten. Ik las het dus niet voor mezelf als persoon, maakte ik mezelf wijs, nee, ik las het vooral om een betere therapeut te zijn. Want hoe ik het nu draai of keer, het thema zelfzorg domineert regelmatig mijn therapieruimte. Boy was I wrong! Al vanaf het eerste hoofdstuk voelde ik me stiekem betrapt en aangesproken. Dankzij haar toegankelijke schrijfstijl weet Nina complexe concepten erg behaphaar te presenteren. Ze walste me moeiteloos door zelfzorgmythes, blauwe plekken, hyperventilatie, hechtingsstijlen en parentificatie. Dankzij dit boek kreeg ik nog eens een goede reminder dat zelfzorg niet hetzelfde is als me-time. Die oranje bruisbal van twintig euro die ik eens kocht met het idee dat dat echt wel goede zelfzorg is, heeft oranje vlekken achtergelaten in mijn bad die ik er niet meer uitkrijg. Daarnaast ben ik helemaal geen bad-mens en wil ik na 5 minuten een koude douche pakken omdat ik door het hete badwater zit te zweten als een gek.

Mijn ideeën over zelfzorg waren te veel beïnvloed door de alledaagse marketing waar ik al dan niet gewild dagelijks aan blootgesteld word, besefte ik dankzij dit boek. Zelfzorg gaat niet over dure geurkaarsen, designmeubels, bruisballen in veel te hete baden en non-stop dutjes doen. Zelfzorg gaat over luisteren naar je lichaam, voelen wat je voelt, verbinden met jezelf, hulp durven vragen, eerlijk zijn tegen jezelf en grenzen aangeven. Klinkt heel simpel, toch? Tot je het in de praktijk probeert om te zetten: Aan wie heb jij al hulp durven vragen vandaag? En hoe luister jij naar je lichaam?

Ik kan het niet langer ontkennen, ik ben een true believer geworden. En dit boek leende zich ook als de ideale eerste kandidaat voor een sessie bibliotherapie die ik onlangs bedacht en organiseerde. Wil jij ook graag aan de slag met dit boek?

Download hier gratis de reflectieve vragen die ik bij dit boek bedacht. Benieuwd naar waar deze reis je zal brengen!

In lichtjaren heeft niemand haast - marjolijn heemstra

Als je - net zoals ik - alleen al de titel prachtig vindt, dan kan ik je beloven dat dit boek niet teleurstelt. Met rake zinnen en observaties weet Marjolijn je te prikkelen. Ik las eerder al haar roman “en we noemen hem”, dus veel overtuigingskracht had ik niet nodig om ook dit pareltje een kans te geven. Het voelde als de perfecte aanvulling op het thema zelfzorg. Een ode aan al dat zoveel groter is dan onszelf, aan het relativeren en aan het relateren. Marjolijn neemt je mee door de kosmos, op een zoektocht naar meer ruimte in ons leven. Ik leerde meer over het overzichtseffect, kosmologisch bewustzijn, lichtvervuiling en ruimterecht. Helaas ben ik geen atronaut en kan ik dus ook niet therapeutisch naar de aarde staren, toch deed het boek me beseffen dat ik terug wat vaker en bewuster de natuurparken aan de hemel wil bewonderen. Een titel die ik altijd even door mijn hoofd laat klinken als ik weer eens gehaast door het leven jaag. Voor wie haast ik me eigenlijk zo? En in lichtjaren is er heel veel tijd. Heel blij dus dat ik tijd nam om dit boek aan mijn lijstje toe te voegen. En ik wens jou hetzelfde toe!

SERIES

bingeworthy

Deze zomer heb ik me laten verrassen door twee Vlaamse topseries. Hoewel de serie “Knokke Off” (gratis te bekijken via VRT MAX) me niet meteen aansprak, liet ik me toch overhalen door de beschrijving “De Vlaamse THE OC”. Ik heb nog geen enkele seconde spijt gehad. Als ik ergens spijt van heb gehad is het dat ik niet kon wachten met kijken tot alle afleveringen online stonden, waardoor ik tegen de laatste paar afleveringen telkens een week ongeduldig moest wachten.

Daarnaast begon ik enthousiast aan het tweede seizoen van “Fuck You Very, Very Much” en vond ik het nog veel genialer dan het eerste seizoen. Geen woorden om het te beschrijven, geef het een kans, bijt door de eerste afleveringen van het eerste seizoen heen en laat u even hard bekoren door dat tweede seizoen als mij. Ik zou ook doodgraag de bedenker(s) van alle absurde humor ontmoeten, mijn lachspieren danken jullie. Meer woorden ga ik er niet aan verspillen, want dat zou de serie onrecht aandoen. Gewoon kijken is de boodschap!

P.S: De film Barbie heb ik intussen ook gezien. Sindsdien kan ik niet meer stoppen met luisteren naar I’m just Ken, stuur ik te pas en te onpas #kenough in mijn whatsappberichtjes en vind ik dat Ryan Gosling zijn rol in the Notebook duidelijk overtroffen heeft. Ondanks de vele kritische opiniestukken die mijn newsfeeds passeerden, heb ik meermaals luidop gelachen met de kritische reflecties die verwoven zaten in de film zelf. Al heb ik nooit iets gehad met Barbie, van deze film ben ik wel fan!